---

---

---

de zaterdag doorgebracht in het klooster van de Zusters van Moeder Teresa in Rotterdam
met de Derde Orde van de Missionarissen van Liefde...

eerst in de ochtend aardappels geschild en groentes gesneden met onderwijl rozenkransgebed...
daarna de H.Mis in de kapel boven de gaarkeuken waar ik voor het eerst en ongewild wijn heb geproefd...
had niet in de gaten dat de priester de hostie in de wijn dipte voor het op m'n tong werd gelegd... proefde ineens een bittere smaak...
toen het doordrong dat het de wijn was sloeg de stress toe... ben anti-alcohol en wil er geen druppel van...
in m'n naïviteit kwamen gelijk van die irrationele angstgedachten op: 'oh nee, als ik maar niet dronken wordt'...
paniek om niks... het sloeg helemaal nergens op... het was maar een klein beetje wijn en ook nog verdund met water...

na de H.Mis het Angelus en getijdengebed met de lekengroep en de zusters... daarna warm gegeten waarbij de moeder-overste er op stond
dat ik extra nam, "you need more, you look so skinny"... zei geen nee, ze koken erg lekker...
na de lunch middagprogramma van de lekengroep boven in het klooster terwijl de zusters beneden druk in de weer waren in de gaarkeuken...
afsluitend was er Aanbidding in de kapel en biecht... dat laatste skipte ik en hielp in de gaarkeuken met schoonmaken...

Sint-Baafskathedraal, Gent

Lam Gods van de gebroeders van Eyck in de Sint-Baafskathedrv

na 10 jaar weer terug in de kathedraal van Brussel

Maria altaar bij de Zusters van Moeder Teresa gezien vanuit de kapel...

7 oktober 2024 - dubbel feest vandaag voor de zusters...
de dag van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans en op 7 oktober 1950 werd de congregatie Missionaries of Charity van Moeder Teresa gesticht
waarop ze sindsdien het tabernakel en Allerheiligste Sacrament in hun midden kreeg...
dit wordt elk jaar gevierd in alle M.C. kloosters... gelukkig geen feest met luide muziek, drank en buffet...
de nonnen drinken geen alcohol, muziek draaien ze nooit en ze eten sober...
op gepaste wijze werd het gevierd met de hele dag uitstelling van het Allerheiligste in de kapel en natuurlijk rozenkransgebed...

ik deed mee met de vroege ochtendmis en na m'n werk terug naar de kapel voor Aanbidding, rozenkrans en getijdengebed...
de priester was een beetje onorthodox, die vond het nodig om op de feestdag van OLV van de Rozenkrans tegen de zusters grapjes te maken
over hoe saai het rozenkransgebed is... de zusters hebben een devotie tot de rozenkrans en bidden het meerdere keren per dag...
ik betwijfel of de grapjes overkwamen...

ze bidden altijd de rozenkrans als ze onderweg zijn... tijd en afstand wordt afgemeten aan het aantal rozenkransen...
toen één van hun me vertelde dat ze bij een afspraak op iemand moest wachten zei ze dat het veel rozenkransen duurde...
ze hebben allemaal hun zelfgemaakte rozenkrans, de kralen maken ze door zaden te roosteren, ze groeien er een speciale plant voor...
de rozenkrans hebben ze 24/7 bij zich... geen minuut zonder... zelfs 's nachts in bed wanneer het onder hun kussen ligt...

door hun ben ik het rozenkransgebed serieus gaan nemen en is het een dagelijkse ritueel geworden...
de moeder-overste raadde aan om voor een bepaalde periode 1 gebed te kiezen om die doorheen de dag te herhalen...
ik heb het Ave Maria gekozen om die, naast het rozenkransgebed, honderden keren per dag te herhalen...
in de supermarkt, tijdens het fietsen, op kantoor, trappen lopen, bij het koken of afwassen...
het lijkt saai, maar het scheelt een hoop onnodige gedachten die m'n geest niet doorkomen omdat de Ave Maria's de plek opvullen...
het is een beetje zoals het boek The Way Of A Pilgrim...
het effect is vergelijkbaar met zenmeditatie dat ik vroeger deed en waar inplaats van gebeden de aandacht gericht wordt op de ademhaling...

oktobermaand Mariamaand

retraite van de Derde Orde van Moeder Teresa
in pelgrimshuis Casa Nova in het Heilig Landstichting, Nijmegen...

door m'n chaotische gedrag viel een 3 daagse retraite in Nijmegen samen met m'n verblijf in Parijs...
geen van beide wilde ik afzeggen en ben daarom korter in Parijs gebleven dan gepland en 2 van de 3 dagen bij de retraite geweest...
eigenlijk moet er vooraf rustig en contemplatief voorbereid worden op een retraite...
en dus vooral niet zoals ik deed door als een gek te haasten om van alles te doen in Parijs,
na middernacht terug te komen in Amsterdam om na een paar uur slapen de trein te pakken naar Nijmegen...

de voorbereiding voor de retraite was des te meer nodig om te kiezen me met de Lay Missionaries of Charity te verbinden...
het is niet zomaar ja zeggen, een kruisje ontvangen en voor de rest gewoon m'n gang gaan...
het is een serieuze verbintenis waar een bepaalde levensstijl bij hoort met verantwoordelijkheden...
een door de katholieke kerk erkende lekengroep binnen de congregatie van Moeder Teresa's Missionarissen van Liefde...
in overeenstemming met de voorschriften, regels en wetten van het Vaticaan...
eigenlijk misschien daarom achteraf juist wel goed me niet voorbereid te hebben en daarentegen m'n onbewuste te volgen...

de retraite vond plaats in een voormalig klooster van de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf...
een kloosterorde dat als logo hetzelfde dubbelkruis heeft als ik en al sinds de middeleeuwen bestaat...
ben zeer gehecht aan dit kruis en draag het letterlijk bij me als tattoes en ook als badges op jassen en overhemden...
dit kruis dan ook tegen te komen in dit voormalig klooster tijdens de retraite bepaalde m'n besluit me aan de Derde Orde te verbinden...
op symbolen afgaan om dit soort zwaarwegende beslissingen te nemen lijkt misschien waanzin,
maar daarmee liet ik het onbewuste kiezen... dan kan het geen foute keuze wezen...
symbolen werken dieper in op hart & ziel waar de bewuste geest niet kan komen...

de lekengroep is als een familie, een warme groep die allemaal zeer religieus zijn en leven naar de spiritualiteit van Moeder Teresa...
en een priester die al tientallen jaren priester is bij de Lay Missionaries of Charity met veel affiniteit voor Moeder Teresa...
de retraite voelde huiselijk, maar wegens privacy kan ik geen foto's plaatsen van mensen...

de verbintenis met de lekengroep van de Missionarissen van Liefde vond plaats op het altaar en geleid door de prietser...
over een jaar vindt nogmaals de keuze plaats om op het altaar met de priester erbij te beslissen om door te gaan...
dan worden geloften afgelegd die jaarlijks vernieuwd worden... dezelfde geloften die de zusters hebben afgelegd
al zijn die voor hun als religieuze zusters veel ingrijpender dan voor leken...
een jaar om erin te groeien en om het boekwerk aan leefregels van de Lay Missionaries of Charity te bestuderen...

natuurlijk raakte ik gelijk al op de eerste dag de sleutel kwijt van de slaapkamer... chaos is m'n leven...
met anderen zoeken maar niks gevonden...
totdat iemand op het idee kwam te bidden tot de heilige Antonius, patroonheilige van verloren spullen...
en ja hoor, paar minuten later vond diegene de sleutel terug :-)

Église Saint-Paul - Saint-Louis, Parijs... met een mooi Lourdesbeeld

Église Saint-Paul - Saint-Louis, Parijs...
♥ zo moooi ♥

Église Saint-Francois-Xavier, Parijs...
één van de grootste Maria altaren die ik gezien heb...

Église Saint-Francois-Xavier, Parijs...
zo majestueus, prachtig...

Adoratie in Église Saint-Laurent, Parijs
voorheen ging ik eigenlijk nooit naar Adoratie, maar ben het gaandeweg gaan waarderen bij de Zusters van Moeder Teresa...
door hun ben ik er zelfverzekerder in geworden waardoor ik mezelf niet meer ondermijn met negatieve gedachten...
gedachten zoals er geen concentratie voor te hebben of teveel afgeleid raak door omgevingsgeluiden of er niks bij voel, etc...
het gaat een stuk beter, er zit groei in en ben er gehecht aan geraakt...

Onze-Lieve-Vrouw van Smarten
Église Saint-Paul - Saint-Louis, Parijs

herfstequinox...
de poort van licht naar donker waar de zon doorheen reist om met steeds snellere vaart richting de onderwereld af te dalen diep het zuiden in...
voor nu zijn de tegendelen licht & donker heel even in harmonie...

na 300 jaar eindelijk m'n eerste zelfgemaakte rozenkrans...

verschil met andere rozenkransen is dat de eerste kraal hetzelfde is als de daaropvolgende 3 kralen, omdat ik het Pater Noster oversla...
heb dit geleerd van de Zusters van Moeder Teresa die inplaats van het Pater Noster gelijk aan de 3 Ave's beginnen en er eentje toevoegen...
4 Ave Maria's in relatie tot de Drievuldigheid (inplaats van 3 Ave's van geloof, hoop, liefde):

bij elk van de 4 Ave's wordt de toewijding aan Maria uitgesproken met:
• lichaam | • hart | • ziel | • lichaam & ziel

de zusters voegen daar aan toe hun 4 geloften van armoede, kuisheid, gehoorzaamheid en naastenliefde...

daarna is alles hetzelfde als bij andere rozenkransen...

op bezoek bij de Zusters van Moeder Teresa in Rotterdam

Drie Heilige Zusters
st. Genoveva / st. Bertilia / st. Eutropia...
in hun bedevaartskapel in Swartbroek, Limburg...
~
te zien aan de noveenkaarsen wordt het Drietal dagelijks bezocht en aangeroepen door bedevaartgangers...
voor zover ik weet is dit de enige plek in Nederland waar de cultus van de Drie Heilige Gezusters nog leeft...

het hart van de verering ligt in België vlakbij Sint-Truiden waar elke maagd een eigen waterput heeft...
bronnenmagie was tot in de 20e eeuw tesamen met een handjevol rituelen de enige manier om genezing van
de Gezusters te verkrijgen tegen ziekten en kwalen... door o.a. vervuiling zijn de waterputten in onbruik geraakt en
is de volksdevotie van de Drie Maagden door secularisatie in de vorige eeuw sterk afgenomen...
des te meer verwarmt het m'n hart dat op een gewone doordeweekse dag in een obscuur dorpje als Swartbroek
de noveenkaarsen branden voor het Heilige Drietal...

de waterbronnen van de Drie Heiligen in België mogen dan wel in onbruik zijn, ze staan hoog op m'n bedevaartslijstje...
de historische en spirituele waarde die het heeft is niet te overschatten...
~

in Swartbroek is naar elke zuster een straat vernoemd die elkaar kruisen

Drie mooie zusters van Moeder Teresa met een paar leden van de
derde orde van de Missionarissen van Liefde...

na een bliksembezoek aan Parijs weer terug in Amsterdam om de heiligendag van Moeder Teresa te vieren in de Nicolaas basiliek...
met een kerk vol liefhebbers van Moeder Teresa, leden van de LMC (de derde orde van Moeder Teresa), en natuurlijk de zusters zelf...

De zusters zijn erg bescheiden, het kostte wat overredingskracht om drie van hun over te halen op de foto te gaan... ze houden er niet van...
de andere zusters wilden niet of waren elders in de kerk... misschien voelden ze de bui al hangen want nadat deze foto gemaakt was,
wilden anderen ook met de zusters op de foto...

de middelste zuster is de moeder-overste, ze leidt het klooster in Amsterdam... ze is een jaar jonger dan ik...

op bezoek bij de gaarkeuken van de Zusters van Moeder Teresa in Parijs

Eglise Saint-Eustache, Parijs

dit is wat ik van een Maria-altaar verwacht... zoveel grootsheid en eerbied zit erin...
die Fransen met hun natuurlijke aanleg voor grandeur weten wel hoe het moet...

Eglise Saint-Eustache, Parijs

de Drie Heilige Gezusters in het Mariale bedevaartsoord OLV van Rust

vlak over de grens aan de oever van de Maas bij Maaseik ligt het Mariaheiligdom OLV van Rust waar in de kerk beelden staan
van Sint-Genoveva, Sint-Bertilia en Sint-Eutropia die daar als de Drie Heilige Gezusters vereerd worden...
ze staan prominent hoog in het koor bij het altaar... een indicatie dat de devotie voor de Drie Gezusters hier zeer populair is geweest...
~
de Drie Gezusters is een mysterieuze cultus... ze dragen niet bestaande kloosterhabijt en zijn noch biologische noch religieuze zusters...
ze hebben weinig met elkaar gemeen behalve dat ze uit Frankrijk komen en de heiligendag van Genoveva en Bertilia op 3 januari valt...
verder is er geen raakvlak... in de regio waar ze geleefd hebben bestaat de verering van de Drie Gezusters niet...
het is onduidelijk hoe & waarom deze 3 maagden op zeker moment als heilig drietal vereerd werd in de Lage Landen...
~
aanvankelijk hield ik een slag om de arm of het om een gecamoufleerde heidense verering gaat van de 3 Nornen of Matronen
of dat het een eigenzinnige katholieke volksdevotie is dat uit een roomse traditie is voortgekomen...
een aantal factoren laten er echter weinig twijfel over bestaan dat het heidens van origine is...
~
het is vermoedelijk ontstaan rond de 8e of 9e eeuw toen het katholicisme in de Lage Landen zich in de kinderfase bevond...
had de devotie zich in de hoge of late middeleeuwen ontwikkeld dan was er wat voor te zeggen dat het katholieke wortels heeft,
maar niet in de vroege middeleeuwen toen de kerk hier nog te jong voor was...
~
de namen van de 3 heiligen lijken te verwijzen naar de heidense 3-eenheid van maagd / moeder / wijze:
Genoveva betekent witte dame... wit is symbool voor zuiverheid en maagdelijkheid...
Eutropia staat voor goede voedster en Bertilia betekent schitterend verstand...
Genoveva de maagd, Eutropia de moeder en Bertilia de oude wijze...
wellicht dat de naam Genoveva/witte dame ook geïnterpreteerd kan worden als Witte Juffer,
ze is weliswaar niet van deze regio, maar wel van Germaanse afkomst met een bekeerde Germaanse vader...
~
ander aspect is de bronnencultus die bij de Drie Gezusters hoort...
daar waar die elders in het katholicisme transformeerde naar doopput, bleef die bij de verering van de Drie Gezusters heidens
met eeuwenoude watermagie als ritueel voor pelgrims om van het Drietal hulp en genezing te verkrijgen tegen ziekten en kwalen...
~
naast de 3 heiligen is er nog een 4e heilige in het spel die als de moeder van het Drietal wordt gezien...
ook zij heet Bertilia en haar verering vindt plaats bij de Bertiliabron in het Belgische dorp Rosmeer,
vernoemd naar de Keltische vruchtbaarheidsgodin Rosmerta (die ook bij deze waterput werd vereerd)…
het is niet duidelijk of het om dezelfde heilige Bertilia gaat... wellicht dat het een dubbelrol is van moeder en dochter...
~
dan is er nog het spinrok als attribuut van de Drie Heilige Gezusters...
in het katholicisme staat het spinrokken voor vrouwelijke nijverheid, maar daar worden deze heiligen niet voor aangeroepen...
het heeft in deze betekenis geen functie noch symbolische waarde...
daarentegen past dit attribuut juist perfect bij de heidense roots van de Drie Gezusters als Nornen...
~
het is opvallend hoe het spinrok als heidens spiritueel symbool/instrument de tand des tijds doorstaan heeft bij deze devotie...
doorheen de hoge middeleeuwen; de contra-reformatie (waarin de kerk weinig ruimte overliet voor afwijkingen van de orthodoxie);
daarop de moderne tijd; de industriële revolutie, en nu het technologische/wetenschappelijke tijdperk en de secularisatie...
rationeel gezien had het spinrokken binnen deze devotie al lang en breed in vergetelheid of onbruik moeten zijn geraakt,
maar nog altijd staat het fier overeind bij de Drie Gezusters (zoals bij hedendaagse processies)...
~
de cultus van de Drie Gezusters tart het logisch denken en appelleert aan het onbewuste...
achter het kloosterhabijt van de 3 maagden schuilt een oeroude religieuze traditie die als lotsdraad onafgebroken doorloopt
van de prehistorie tot nu... het lijkt op zichzelf te staan waar tijdperken, trends of heersende opvattingen weinig vat op hebben...
vermoedelijk is dat lotsdraad door de Gezusters zelf gesponnen toen ze nog hun heidense namen droegen :-)

.

kadootje van de Zusters van Moeder Teresa... een houten Zwarte Madonna...
toeval dat geen toeval is zaten Zwarte Madonna's de laatste tijd in m'n gedachten, en wilde al een poos een primitieve houten Mariabeeld...
ik zocht er niet naar, dat werkt averechts... als het moment daar is komt het vanzelf op m'n pad terecht zoals vandaag...

reliekschrijn van de heilige Genoveva van Parijs...

de foto dateert van 3 maanden geleden toen ik haar graftombe en reliekschrijn bezocht in Parijs...
ze wordt al vele eeuwen samen met de heilige maagden Bertilia en Eutropia vereerd als de Drie Heilige Gezusters...
vermoedelijk een kerstening van de Drie Nornen of Matronen...

op m'n verlanglijstje staat de 19e eeuwse bedevaartskapel in Swartbroek, Limburg dat gewijd is aan de Drie Heilige Gezusters...
ook in België en deels in West-Duitsland wordt het Drietal nog altijd vereerd... zuidelijker in Duitsland is een soortgelijke verering
van 3 Matronen als 3 gekerstende heilige maagden...

in frankrijk, waar Genoveva bekend is als patrones van Parijs, lijkt de devotie van de Drie Heilige Gezusters niet te bestaan...
ik weet te weinig van het onderwerp af of er sporen uit haar leven te traceren zijn naar haar roots als Schikgodin...
ze is van Germaanse afkomst en beschermheilige van vrouwen... wellicht verwijzen die naar haar rol als Lotsgodin?

in ieder geval zijn de relieken in het schrijn niet die van Genoveva en is haar graftombe leeg... het is een poppenkast...
de vermeende overblijfselen van de maagd Genoveva zijn tijdens de Franse Revolutie in de Seine gedumpt...

Oerklank

heb een nieuwe wekkergeluid gemaakt zodat m'n wekker klinkt als de lokroep van moeder Aarde om me na de kosmische nachtreis
terug te halen naar deze wereld...

Onze-Lieve-Vrouw der Armen bij de Zusters van Moeder Teresa

grafmonument van Thomas a Kempis in zwolle...
~
het is vandaag de sterfdag van Thomas a Kempis... Een mooie gelegenheid om naar de begraafplaats Bergklooster te gaan op de
Agnietenberg in Zwolle waar Thomas a Kempis bijna z'n hele volwassen leven gewoond heeft in het klooster van de
Broeders des Gemenen Levens... z'n graf lag ongeveer 2 meter achter het monument...
vanwege de reliekendevotie die katholieken eigen is, werd z'n lichaam opgegraven en z'n beenderen verdeeld...
het klooster bestaat al eeuwen niet meer door geloofsrepressie tijdens de reformatie, maar de begraafplaats is gebleven...

daar bevindt zich een klein particulier museum over Thomas a Kempis dat eigendom is van de beheerder van de begraafplaats...
een protestant met een grote passie voor Thomas... honderden uitgaven van "De Navolging van Christus" staan tentoongesteld
naast ook veel stenen en overblijfselen van het voormalige klooster die door grafgravingen naar boven kwamen...
hij vond het jammer dat er geen archeologische opgravingen gedaan konden worden vanwege de begraafplaats,
maar ik zei dat het mooi is dat op het ritme van de cyclus van leven en dood, er stukje bij beetje restanten
van het klooster tevoorschijn komen bij het graven van graven...
ruilen met de aarde: een lichaam voor een paar historische overblijfselen uit de middeleeuwen

~

oude uitgaven van De Navolging van Christus...
naar men beweerd is dit na de Bijbel het meest gelezen boek uit de late middeleeuwen

reliekschrijn van Thomas a Kempis met z'n doodshoofd en beenderen in de basiliek van Zwolle...

Sacrum Cor in 3x3 kleurvariaties...
detail van 3x33 kleurvariaties

de mooie Sacre Coeur basiliek

Moeder Teresa in Chapelle Saint-Louis de la Salpetriere, Parijs

het ziet er niet echt indrukwekkend uit voor een heilige van haar kaliber...
ze was één van de beroemdste en meest invloedrijke vrouwen van de 20e eeuw...
maar ik vermoed dat Moeder Teresa zelf wel tevreden zou zijn met een klein, sober en kaal altaar...
en voor Fransen is het al heel wat om een niet-Franse heilige te eren in een kerk...

Vincent de Paul in Parijs
zoveel oude kerken in Parijs... de ene nog mooier dan de ander... sommige worden druk bezocht anderen zijn stil en verlaten...
zoals Vincent de Paul vlakbij Gare du Nord... een prachtige neoclassicistische kerk met de allure van een koninklijk paleis...
er was niemand... geen kerkganger of toerist... wat een rust en stilte...
zo moooi dat hoogaltaar ♥

wat de redenen zijn weet ik niet, maar de clerus laat sinds het Tweede Vaticaans Concilie geen mooie kerken meer bouwen...
ik steek m'n hand nog liever in een wespennest dan een kerk te betreden van na Vaticanum II...
nou ja, mischien wat overdreven... Maar spiritualiteit gaat via de zintuigen, als m'n ogen niet spiritueel gevoed worden, raakt het m'n hart niet...

Maria altaar in het klooster van de Missionarissen van Liefde in Amsterdam
alweer een foto van dit altaar, heb er intussen een tiental gemaakt...
eentonig wordt het niet, iedere keer ziet het er weer anders uit... het is alsmaar in verandering...
niet alleen bewegend met de seizoenen, ook binnen het seizoen zelf verandert het steeds weer...
ik kom er zo om de 3 dagen en steeds is het buitenaltaar anders...

altaar van het Heilig Hart in De Papegaai in Amsterdam

de overste van de Zusters van Moeder Teresa adviseerde me deel te nemen aan een retraite om dieper in het geloof te komen...
ik wist niet goed wat te doen omdat retraites van o.a. de Jezuïeten, Benedictijnen en Opus Dei al maanden vantevoren volgeboekt zijn...
2 dagen na het gesprek met de overste werd ik gebeld door de coördinator van de Nederlandse afdeling van de LMC,
de Lay Missionaries of Charity, de lekengroep die leeft naar de spiritualiteit van Moeder Teresa... ze nodigde me uit voor hun jaarlijkse
retraite in september in een klooster in nijmegen... alles wordt geregeld...
in toeval geloof ik niet, het moeten wel de lotsdraden zijn dat deze retraite op het juiste moment aangeboden wordt...
divine providence zouden de nonnen zeggen...

Teresa & Hildegard

m'n nieuwste aanwinsten... het boek van Moeder Teresa, "Een hart om lief te hebben" werd me aangeraden door de Zusters van Moeder Teresa...
ik had het boek van hun geleend en vond het zo goed dat ik het zelf kocht... 300 pagina's over de spiritualiteit van Moeder Teresa
met tal van passages uit haar brieven en anecdotes van zusters over de heilige Teresa...

via Instagram zag ik onlangs dat er een nieuwe Nederlandse uitgave is verschenen van Hildegard von Bingen (met leeslint :-))...
meteen aangeschaft natuurlijk... moet er nog aan beginnen al zal het pittig worden... haar visioenen zijn niet eenvoudig te volgen...

tussen de 2 heiligen zitten een paar opvallende overeenkomsten... beiden leefden teruggetrokken in de anonimiteit van het klooster
in de eerste helft van hun leven en allebei stichtten op basis van mystieke ervaringen een nieuwe kloosterorde in de tweede helft van hun leven...
twee laatbloeiers die vanaf middelbare leeftijd tot bloei kwamen en beroemd werden met elk een originele spiritualiteit die diep
geworteld is in het katholicisme, maar evengoed ook niet-katholieken aanspreekt...

de steen naast het Hildegard boek is een kadootje van de Rijn... die lag najaar 2023 in Bingen voor m'n voeten aan de oever van de rivier...

2 juli, in de tuin bij de Missionarissen van Liefde

Onze Lieve Vrouwekerk in Amsterdam aan de Keizersgracht waar het feest gevierd werd
van de patroonheilige Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand (bekend van het icoon)

de dag ervoor bij de Zusters van Moeder Teresa geweest en meegedaan met het avondgebed...
de nonnen nemen de tijd voor hun gebeden... anderhalf uur bidden in een oase van rust waarvan het laatste half uur in stilte...
het contrast kan niet groter met overdag in de gaarkeuken waar ze altijd energiek in de weer zijn en het een drukte van belang is...
ik denk dat het getijdengebed, naast het religieuze aspect, een manier is om in balans te blijven voor de nonnen...

ondergeregende grasvlakte

20 juni ~ zonsondergang op de langste dag

tijdens een gesprek met iemand die bloemen kwam brengen voor Maria, zei degene dat er veel slechte regeringsleiders zijn die oorlogen voeren...
ze noemde poetin en assad... ik beaamde dat en voegde er netanyahu aan toe met de opmerking dat die man kwaadaardig is...
ze keek me even zwijgend en verontwaardigend aan en zei toen op bedroefde toon: "Wat zal jouw moeder teleurgesteld zijn in jou"...
ik moest lachen omdat het zo'n gekke opmerking was, alsof ik een kind ben... we draaide het gesprek naar de bloemen voor Maria...

onder invloed van de Zusters van Moeder Teresa ben ik het aan het afleren om over politiek te praten... politiek is een giftig onderwerp,
het zet al snel de boel op scherp en leidt zelden tot een vruchtbaar gesprek...
de nonnen praten nooit over politiek, maar zetten zich wel 6 dagen per week in voor anderen... daar kan ik van leren...

Zomerwende 20 juni 2024
bosgebied castricum en Mariaheiligdom OLV ter Nood in heiloo

de zon is gestopt met de lange klim naar het noorden nu het de kreeftskeerkring heeft bereikt... het is zomer...
over 3 dagen begint de zon langzaam aan de reis naar het zuiden, maar nu eerst het zomersolstitium, de apex van de lichte tijd...

sinds de winterzonnewende van 2021 betrek ik Maria bij de solstitia, ze is immers moeder van de zon...
ze werd zwanger op de lente-equinox en baarde haar zo(o)n tijdens de winterwende...
sinds ik rond 2014/2015 begon met het vieren van de solstitia draait het om bomen...
die symboliseren naar mijn idee de donkere en lichte tijd van de cyclische natuur...
kaal en grauw op de winterwende, vol in groene bloei op de zomerwende...

bij de Zusters van Moeder Teresa in Rotterdam...

een dag na het feest van het Allerheiligste Hart langsgegaan bij het klooster in Rotterdam...
kennismaken met de nonnen en helpen met aardappels schillen, groente snijden en emmers vol uien pellen...
daarna de H.mis gevierd met de zusters en leden van de LMC, de Derde Orde, de lekengroep van de Missionarissen van Liefde,
ook wel de kleinkinderen van Moeder Teresa genoemd... de leken hebben soortgelijke geloften afgelegd als de nonnen, al is het minder strikt,
ze leven in de wereld en buiten het klooster en zijn niet gebonden aan het dagelijkse getijdengebed...
vandaag is de feestdag van het Onbevlekte Hart al vieren de zusters dat op 16 augustus een dag na Maria Tenhemelopneming...
toch stond het middaggebed van de nonnen vol met Mariagebeden en hymnen, wellicht omdat de zaterdagen als vanouds gewijd zijn aan Maria...

bij de Zusters van Moeder Teresa in Amsterdam...
de nonnen zijn vandaag opgetogen, het is de feestdag van het Allerheiligste Hart,
een speciale dag voor de zusters die een devotie tot het Heilig Hart hebben...

30 mei 2024
Corpus et Sanguis Christi

heb dit boek al minstens 4 jaar op de plank staan... heb het nog steeds niet uit...
het is gortdrooog geschreven... toch is het een prachtig boek :-)

voor de rozenkrans was uitgekristalliseerd in het standaardgebed zoals dat nu na vele eeuwen nog steeds dagelijks mondiaal gebeden wordt
waren de Maria psalters uit de hoge middeleeuwen afwisselend van gebedstekst...
2 voorbeelden van variaties op het Ave Maria (dat toen nog enkel het eerste deel was):

Ave Maria, rose without thorns,
you were born to comfort me.
A queen of high birth,
help me that I shall not be lost
~ ~ ~
I greet you, rose garden of heaven,
the chosen, the pure, the tender one.
You noble, sweet rose blossom,
entreat God for me through your goodness

♥ zo romantisch, het lijkt wel hoofse liefde ♥

langzaam evolueerde de Ave psalters in vita Christi meditaties...
hier 2 mysteries uit de 15e eeuw die gebruikt werden als meditaties bij de Glorievolle en Blijde geheimen...
als een ononderbroken traditie zijn deze meditaties overgeleverd van generatie op generatie... ze zijn nu nog hetzelfde...
enige verschil is de middelste afbeelding op de linkerpagina van Christus koning die sinds de late middeleeuwen vervangen werd voor
de kroning van Maria als koningin van de hemel...



Middeleeuws advies om de rozenkrans als een amulet te dragen

If you keep the devil's wiles at bay,
then you should have this chain and wear it.
If you would not fall prey to the devil's tricks,
never let it leave your side.
For if you wear it on your arm,
it will protect you from sin and harm

ondanks dat vogels veel zaden uit de aarde weg pikten en slakken bloembollen kapot vraten
groeit & bloeit het Maria-altaar bij de Zusters van Moeder Teresa

Mariaheiligdom OLV ter Nood in heiloo

de bedoeling was om een serie rozenkransgebeden, aan de heilige Peregrine, ritueel af te sluiten in de St. Peregrine kapel
van de Saint-Denis basiliek in Parijs en de rozenkrans daar achter te laten...
de kapel in de middeleeuwse kathedraal leek me een passende locatie, maar eenmaal daar voelde het niet goed...
het lukte niet zonder te weten waarom... in verwarring vertrok ik de stad weer in met de rozenkrans op zak... ritueel mislukt...
in de metro begon het langzaam te dagen: wat doet een italiaanse heilige in een kathedraal waar bijna alle franse koningen liggen begraven?
was dit wel de goeie St. Peregrine of is er een franse naamgenoot? bij de kapel stond geen informatie behalve de naam van de heilige...
de google resultaten van voor m'n vertrek naar parijs gaven aan dat het om de Peregrine gaat die ik hebben moest...
dit keer beter googlend blijkt het om een franse martelaar te gaan uit de 3e eeuw en niet de middeleeuwse heilige uit italië...
wat een blunder, ik stond bij de verkeerde beschermheilige... geen wonder dat het niet goed aanvoelde en het ritueel mislukte...
de energie die er hing was niet passend voor waar ik voor kwam... gelukkig was de rozenkrans daar niet achtergelaten...
terug in eigen land is het ritueel alsnog waardig afgesloten bij de vertrouwde Onze Lieve Vrouw ter Nood...
bij haar biddende handen is de St. Peregrine rozenkrans op z'n plek...

kapel met prachtig altaar van de heilige Genoveva van Parijs, patroonheilige van de stad...
in de kerk Saint-Etienne-du-Mont

St. Sulpice kerk, met de geboorte van Maria

de St. Sulpice kerk heeft immens hoge schilderijen vol grandeur...

St. Vincent-de-Paul, Parijs

rozenkrans...
vaak worden keuzes niet zelf gemaakt en zijn ze vooraf al bepaald door de mysterieuze krachten van het universum...
zoals bij deze rozenkrans van de heilige Peregrine, beschermheilige tegen die horrorziekte wiens naam ik niet wil uitspreken...
een maand geleden kocht ik de rozenkrans zonder te weten dat het van St. Peregrine is...
omdat er zoveel rozenkransen te koop hingen keek ik slechts vluchtig naar het formaat van de kralen...
zag Maria op het medaillon staan en kocht het... niet beseffende dat St. Peregrine op de andere kant staat afgebeeld...
pas bij thuiskomt viel het me op... was niet alleen erg verbaasd maar schrok er ook van...
m'n moeder is ruim 23 jaar geleden overleden aan die vreselijke ziekte en heb er sindsdien altijd angst voor gehad...
hoe groot is de kans om per 'toeval' uitgerekend een rozenkrans te kiezen van deze patroonheilige?!
het moest dan ook wel een teken zijn om elke dag de rozenkrans te bidden voor iemands vader die momenteel
onder behandeling is tegen die afschuwelijke ziekte...
toch voelt het niet goed deze rozenkrans te lang in bezit te gaan hebben en het is beter het weer los te laten...
overmorgen sluit ik het rozenkrans ritueel na een maand af op een gepaste lokatie...
de gebeden zullen daarna niet stoppen maar dan weer met m'n reguliere rozenkrans...

voorjaars hexkat...

Moeder Teresa is de komende 2 maanden te gast in de Krijtberg in Amsterdam
met een tentoonstelling over haar leven...

Maria in église saint-germain-des-prés, de oudste kerk van parijs

weinig kaarsen voor een heilige van zijn statuur :-(
maar 3 is een heilig getal, dat maakt het weer goed :-)

kleine Maria... zo lief
église saint-séverin

het opgebaarde lichaam met rozenkrans in de handen van de heilige Catharina Labouré
op het altaar in de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Wonderdadige Medaille...
in 1830 zag ze Mariaverschijningen van de Onbevlekte Ontvangenis... volgens de katholieke kerk bleef haar lichaam na de dood ongeschonden...
ik heb m'n twijfels, maar het is met stijl gedaan en troostend voor velen... de band met de ander stopt niet bij de dood...
wat maakt het dan nog uit dat er waarschijnlijk veel is opgepoetst aan het lichaam om de ontbinding te maskeren...

5 jaar na de grote brand van april 2019...
als het goed is gaat de Dame van Parijs op 8 december weer open voor publiek
op het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis...

lente bij de Zusters van Moeder Teresa

het meeste van m'n vrijwilligerswerk is Ora et Labora... o.a. vloeren dweilen waar ik altijd een afkeer van had...
als iemand me een paar maanden geleden gezegd had dat ik dweilen leuk zou gaan vinden dan had ik de ggz gebeld om die persoon met spoed
over te brengen naar de gesloten afdeling van het St. Elisabeth paviljoen...

nooit gedacht dat ik dweilen graag ben gaan doen...
de nonnen zijn wars van luxe dus geen dure wringers, gewoon simpel een bakje sop met handdoek en vloertrekker...
en dweilen maaaarrr :-)

de zusters wassen alles met de hand, ook hun eigen kleding...
elke non gebruikt een emmer waarin ze hun kleren wassen en zichzelf mee wassen (met koud water)...
een wasmachine en douche hebben ze niet... ze nemen hun gelofte van armoede serieus... radio, tv, smartphones of computers gebruiken ze niet...
ze bezitten niets... hebben geen cent en kennen geen persoonlijke eigendommen... de spaarzame spullen die ze gebruiken zijn van de kloosterorde...
ze leven op een sober dieet en koken voor de armen uitgebreider dan voor zichzelf...

ZON

detail van een reliekschrijn met bloedrelikwie van de heilige Teresa...
in de kapel van de Zusters van Moeder Teresa in Amsterdam...

een hexkat bidprentje

Bernadette Soubirous in OLV ter Nood, Heiloo...
deze maand reist Bernadette Soubirous door het land, althans een paar van haar beenderen, samen met een stuk rots uit de grot van Lourdes
waar Maria in 1858 verscheen... omdat Bernadette ook het Mariaheiligdom OLV ter Nood in Heiloo aandoet ben ik daar heengegaan...
de zieneres uit de pyreneeën is ruim anderhalve eeuw later immer geliefd... tjokvol binnen...

Onze Lieve Vrouw van Hemelse Rimpelingen...

wanneer Maria de gebeden van gelovigen bidt dan vibreren die diep de kosmos door als uitdijende rimpelingen...
hoe groter de hemelse rimpelingen, hoe krachtiger het tot de Drievuldigheid komt...

wegens privacy zijn de gasten onherkenbaar

voor het eerst Pasen gevierd in een klooster...
al is het zondag en het belangrijkste Hoogfeest van het jaar, de Zusters van Moeder Teresa werken vandaag gewoon door...
alles werd uit de kast getrokken om de armen een extra warm welkom te geven in de overvolle eetzaal...
eerst was er salade gevolgd door soep met brood en gekookte eieren, daarna de hoofdmaaltijd en als toetje chocolade eitjes en gebak...
na de buikjes rond te hebben gegeten kregen ze bij het weggaan brood en krentenbollen mee...
voorafgaand aan de maaltijden was er een eucharistieviering in de kapel van het klooster met de bisschop die ook meedeed met maaltijden serveren...
blijkt dat hij dit ieder jaar doet met Pasen en al tientallen jaren een speciale band heeft met de Zusters van Moeder Teresa...
één van de nonnen gaf een doosje lucifers en vroeg me de nieuwe Paaskaars bij het Mariabeeld in de eetzaal te ontsteken...
dat liet ik me geen 2x zeggen...

~ Goede Vrijdag ~
Onze Lieve Vrouw van Smarten

Palmzondag 2024

Sint-Jozefaltaar in de Krijtberg, Amsterdam...
vlak voordat de zon recht boven de evenaar zal staan sluit Sint-Jozef de winter af met zijn heiligendag...
de stille familieman die in de schaduw staat van Maria en haar Zoon...
een loyale partner op de achtergrond die zich door zijn dromen liet leiden het goede te doen...

al vanaf de 9e eeuw wordt in west-europa op 19 maart zijn feestdag gevierd...
het verband tussen deze heiligendag en het prille voorjaar is terug te vinden in weerspreuken van weleer:
"Sint-Jozef helder en klaar, geeft licht een vruchtbaar jaar"...
of: "Als 't helder is op Sint-Jozefdag, een goed jaar men verwachten mag" en "Sint-Jozef sta ons bij, of de winter gaat niet voorbij"...

vandaag is de lucht helder en klaar, ik hoop dat het een goed jaar wordt voor iemand die het nu erg moeilijk heeft
met een vader die ernstig ziek is geworden... moge de heilige Jozef als symbool van goede huisvader hun helpen in deze onzekere periode...

tijdens een oogmassage transformeerde het zuur van de citroen in zoete stralen licht

Moeder Teresa is altijd aanwezig bij de armen, verschoppelingen en daklozen
in de eetzaal van het klooster van de Missionarissen van Liefde...
als introvert hou ik er helemaal niet van om voor een grote groep mensen het woord te nemen, laat staan een gebed te leiden...
maar toen één van de zusters van Moeder Teresa me vandaag vroeg om een deel van de Divine Mercy Chaplet te bidden in de eetzaal,
kon ik natuurlijk geen nee zeggen al sloeg de onzekerheid gelijk met volle kracht op me in...
gelukkig had ik een rozenkrans op zak zodat er geen zorg was de tel kwijt te raken en hing deze afbeelding van Moeder Teresa tegenover me
die geruststellend toekeek... het ging daarna eigenlijk heel makkelijk... de angsten waren weer eens voor niks...

na de kosmische sferen van de droomwereld, nu weer ingetogen terug in wakkere toestand...
ik moet de boel in balans houden om te voorkomen dat het anders doorslaat...
vindt m'n hexkat niet leuk dat ik op de rem trap... die wil chaos en opgaan in dromen...

het geheime droomleven van katten...

eigenlijk mag ik het niet verder vertellen, maar katten zijn in hun essentie kosmische wezens
die zielsreizen maken dwars door de dichte nevels van de slaap heen...
dimensies zijn maar illusies en tijd is buigzaam... voor een kat is de kosmos hier noch daar...
de verste uithoeken van het heelal liggen ongrijpbaar dichtbij midden in de ziel...
alles is één organisme... van atoom tot sterrenstelsel... het ene niet kleiner of groter dan het andere...
met het derde oog van een kat wordt zien als zijn... zijn als zelf in zelfloosheid...
als deel en geheel van het ene alomvattende organisme... oneindig gefragmenteerd in ondeelbaarheid...
een reis diep door de kosmos is stilliggen in de ziel waar katten zo bedreven in zijn...
het spingeluid van een kat is de oerklank van het heelal, de grondtoon van de ziel waarmee ze de hemelen doorkruizen...
~ ~ ~
niet dat ik dit op eigen ervaring baseer... heb het slechts een paar katten tegen elkaar horen zeggen...
die zullen het ontkennen als ze er naar gevraagd worden...

Parijs...
of ik de Eiffeltoren, Arc de Triomphe of het Louvre bezocht heb? nee, maar ik zag wel een zwarte kat :-)

voor het eerst OLV van Guadalupe gezien... in de Sacre Coeur in Parijs...

ook in de winter blijft de natuur groen rondom Maria...
altaar in de achtertuin bij de Zusters van Moeder Teresa in Amsterdam...
na een paar jaar weer als vrijwilliger begonnen in het klooster van de Zusters van Moeder Teresa aan de Egelantiersstraat in de jordaan...
bij het halen van een askruisje afgelopen woensdag kwam ik een bekende tegen die me toendertijd had geïntroduceerd bij de nonnen...
die vroeg me of ik ze weer wilde komen helpen met hun hulp aan de armen... het is dankbaar werk en een inspirerende plek...
overal in het gebouw is Maria aanwezig en de zusters zijn zulke lieve mensen, ze stralen positieve energie uit en zijn energiek...
ze hebben een groot warm hart voor iedereen die langskomt voor hulp... was wel verbaasd niemand van de nonnen meer te kennen...
binnen een paar jaar is de groep compleet veranderd... ze trekken van klooster naar klooster in Europa...

heb sinds kort weer een rattenstaart
nou is het nog in de babyfase... door de vlecht te laten zitten groeit nieuw haar in het rustige tempo van de natuur vanzelf in een dread...
zo ging het ook bij m'n vorige rattail...
heb het grootste deel van m'n leven een lange staart gehad, het hoort erbij... zonder voel ik me kwetsbaar...

2 februari 2024 - Maria Lichtmis
voor wie niet van de winter houdt kan het lichtjesfeest van Maria Lichtmis een mentale boost geven...
het doorbreekt de winter... de eerste helft zit erop en Maria Lichtmis geeft hoop om het 2e deel van de winter door te komen...
de diepe donkerte is voorbij, het daglicht lengt dagelijks... gestaag klimt de zon noorderlijker...

op 20 februari bereikt de zon het teken vissen, vanaf dan zal de winter in fases rustig afnemen om met de zon in ram de lente in te gaan...
vissen is naar mijn idee het reïncarnatieteken van de zodiak...
in die periode trekt de dood zich geleidelijk terug uit de natuur om ruimte te geven aan nieuw leven...
tot die tijd is het met de zon in waterman hartje winter...

heb weer contact met Tijger, ik ben zo blij

online test voor welk krachtdier... toch leuk om bevestigd te zien wat ik al vermoede...

vandaag is het 10 manen geleden dat m'n lieve snoepie is heengegaan en aan z'n nieuwe reis begon...
regelmatig komt hij langs in m'n dromen... alleen of met z'n 2 broertjes...
de ene keer is de droom zo levensecht als de dagdagelijkse realiteit, dan weer zo vreemderig als een entheogene reis...
hoe de droom ook is, ik ben altijd dankbaar als ze langskomen...

reliekenkabinet met beenderen en doodshoofden van duitse heiligen uit de middeleeuwen
wellicht morbide voor een buitenstaander om lichaamsdelen van doden in een vitrine te etaleren... al is het niet voor de sier...
het versterkt spirituele energie tussen gelovige en heilige... tussen hier en hiernamaals...
de relatie met anderen stopt niet bij de dood... het is een communie van levenden, doden en heiligen...
ora pro nobis

als de naam van een religie begint met het woord kat,
dan moet wel een heel mooi geloof wezen...
(ik hoor instemmend gemiauw)
~ ~ ~
3 oudere tekeningen met elkaar gemixt en bewerkt...
de Madonna is naar voorbeeld van de grote Petrus Christus...

vaak weet ik niet wat m'n tekeningen betekenen...
tekenen is als half slapend dromen...
het wakend oog schouwt beelden uit het onbewuste die voor het bewustzijn ondoorgrondelijk zijn...
~ ~ ~
zolang het resultaat maar appelleert aan het onderbewustzijn ben ik tevreden

3 Koningen ~ Krijtberg ~ Amsterdam

hexkat
de foto's en tekeningen zijn gemaakt door mij, Roeben Zwart... niks van dit alles heeft copyrights...
hexkat is geïnspireerd op m'n katten, vermengd met spiritualiteit...
soort van religieus dagboek van wat me spiritueel aanspreekt...
hoewel ik wel meer doe in het leven beperkt de site zich tot religie en kattentekeningen...
het lijkt wellicht raar om spiritualiteit en katten te mixen, maar voor mij voelt het als vanzelfsprekend...
het idee voor de naam hexkat kwam rond 2017 bij het dagelijks geven van natvoer liepen m'n katten
alledrie in de keuken in een kring ongeduldig rondjes...
dat deed me aan een heksensabbat denken vanwege het cliché dat zwarte katten daarmee werden geassocieerd...
voor de grap moest ik aan hekskatten denken als ze natvoer kregen...
het is een leuke geuzennaam maar dan wel geschreven als hexkat... dat staat beter dan hekskat...
het heeft niets met het engelse woord hex te maken, ik doe niet aan de ander vervloeken